 |
| Δημήτρης Ροδάς, Χρήστος Σαμιώτης επι το έργον |
Το 1970 οι θέσεις εργασίας στον ΟΤΕ έφταναν τις 35.000. Δεν υπήρχε γωνιά της πατρίδας χωρίς αυτόματο τηλέφωνο. Αυτοί οι εργαζόμενοι έκαναν τον ΟΤΕ την πρώτη και μεγαλύτερη κρατική εταιρεία στην πατρίδα μας μαζί με τη ΔΕΗ. Τα έσοδα για την πατρίδα τεράστια, υπηρεσίες άψογες. Το κύρος του και η αξιοπιστία του ήταν τέτοια που έπαιρνε δάνεια για λογαριασμό του Δημοσίου από το εξωτερικό. Καμάρωνε ο Ελληνισμός για τον οργανισμό και το προσωπικό του. Και τότε που ήταν όλα έτοιμα μπήκε ο πανούργος ο καπιταλισμός, οι επιστήμονες του ΧΑΡΒΑΝΤ, τα GOLDEN BOYS, πήραν έτοιμες καρέκλες, κερδοφόρες επιχειρήσεις και τις έκαναν φέουδα των μαυραγοριτών κερδοσκόπων. Δυστυχώς σε αυτό το έγκλημα συνηγόρησαν και ημέτεροι πρόθυμοι κυβερνητικοί μαυραγορίτες. Το αποτέλεσμα; Όλα χάθηκαν. Η επιγραφή Ο.Τ.Ε - το καμάρι όλων μας- χάθηκε. Έγινε Deutche - Telecom - Cosmote - Γερμανός ΟΤΕ-shop κ.λ.π. Το περήφανο προσωπικό του απογοητεύτηκε, έγινε προσωπικό Ι.Κ.Α Το κράτος και η πατρίδα μας έχασε 30.000 θέσεις εργασίας. Ένα δις το χρόνο έσοδα για την Ελλαδίτσα μας τα πήραν άλλοι. «ΝΤΡΟΠΗ». Σήμερα οι λίγοι εργαζόμενοι στη Γερμανική εταιρεία δε δείχνουν τον ανάλογο σεβασμό στους συνταξιούχους του Ο.Τ.Ε. Ας είναι λίγο προσεκτικοί. Οι καρέκλες που κάθονται είναι αυτές που κάθονταν οι σημερινοί συνταξιούχοι. Ας τις σεβαστούν γιατί άθελά τους μπορεί να τις παραδώσουν σε Γερμανάκια και όχι σε Ελληνόπουλα, στα παιδιά μας.
Αγανακτισμένος συνταξιούχος (Δ.Κ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου